VAMPIRE TALES : H 70s ανθολογία που έριξε τον Morbius σε μια παλίρροια (ασπρόμαυρου) αίματος.

by Αντρέι Κοτσεργκιν

Όσο οξύμωρο και αν ακούγεται τα Βαμπίρ , δηλαδή πλάσματα που τα έχουμε συνηθίσει να είναι λουσμενα στο κόκκινο του αίματος , τελικά γράφουν καλύτερα στο χαρτί όταν κινούνται σε … ασπρόμαυρες αποχρώσεις !

Η πιο τρανή απόδειξη περί αυτού είναι η comic ανθολογία με τίτλο VAMPIRE TALES , την οποία εξέδωσε η MARVEL πίσω στα 70s…

Την επιμέλεια της ανθολογίας ανέλαβε ο , θρύλος , Roy Thomas. Κατά συνέπεια το comic εκπέμπει αισθητική αντίστοιχη με αυτή που κατέκλυζε τα comics του CONAN.

O Thomas υπογράφει και μερικές από τις ιστορίες ενώ το συγγραφικό team στελεχώνεται και από τους Steve Gerber, Stan Lee , Gerry Conway, Jim Steranko και άλλους μερακλήδες συγγραφείς. Ο Steranko φυσικά δεν χάνει την ευκαιρία να προσφέρει και τα μολύβια του στον τίτλο.

Στην λίστα με τους artists διακρίνουμε και ονόματα όπως είναι αυτά των Carmine Infantino, Pablo Marcos, Bill Everett, Vincent Ibanez και άλλων σπουδαίων καλλιτεχνών.

Προφανώς σε οπτικό επίπεδο ο τίτλος είναι ένα γκροτεσκικο χάρμα οφθαλμών…

Εδώ το Horror στοιχείο δένει άψογα με το μεταφυσικό ενώ έχουμε και sci~fi πινελιές.

Οι ιστορίες εφαρμόζουν από γοτθικό και Λοβκραφτιανο τρόμο μέχρι και γουέστερν αισθητική ενώ προφανώς έχουμε άφθονες αναφορές σε κλασσικές ταινίες τρόμου , ειδικότερα στις παραγωγές της Universal και της Hammer αλλά και στην λογοτεχνία συγγραφέων όπως ήταν o Edgar Alan Poe.

Ανάμεσα στις σελίδες της ανθολογίας εντοπίζονται ζουμερα αφιερώματα σε ταινίες του Vampire είδους και όχι μόνο…

Το να διαβάζεις τον Chris Claremont να αναλύει επί πέντε ολόκληρα τεύχη τα Βαμπίρ, την ιστορία και τις ταινίες τους είναι μια διαδικασία πιο δροσιστική και από ένα Bloody Mary κοκτέιλ !

Η ανθολογία παντρεύει όμορφα όλες τις επιρροές της. Παρά την απουσία χρώματος μπορείς να νιώσεις την αίσθηση του ζεστού αίματος ενώ σε αντίθεση με την πρόσφατη κινηματογραφική μεταφορά του MORBIUS εδώ το “The Living Vampire” λειτουργεί όντως σαν ένα αρπακτικό της νύχτας…

Το VAMPIRE TALES είναι βίαιο και ακραίο. Σίγουρα σήμερα σε κάποιες εκφάνσεις του σήμερα ίσως να φαντάζει “Edgy” ή “ξεπερασμένο” αλλά και πάλι συνεχίζει να φέρει επάνω του την στάμπα του κλασικού και άνετα κόβει τα λαρύγγια των μοντέρνων MORBIUS τίτλων.

Το VAMPIRE TALES δεν φοβάται να απεικονίσει την κτηνωδία που οφείλει να επιδεικνύει ένα Βαμπίρ. Σχεδόν σε κάθε τεύχος ο Morbius υποκύπτει στην δίψα του με αποτέλεσμα να ορμάει επάνω στους λαιμούς θνητών. Κάποιοι αξίζουν αυτή την μεταχείριση ενώ άλλοι είναι απλά τα άτυχα θύματα ενός τέρατος που αδυνατεί να ελέγξει τις ορμές του.

Σε ορισμένες περιπτώσεις ο Morbius δείχνει να μετανιώνει για την αδυναμία του να ελέγξει τον εαυτό του αλλά η έλλειψη ηθικής του τον καθιστά έναν εξαιρετικά αμφιλεγόμενο και ενδιαφέροντα αντιήρωα. Σε μια φάση το Βαμπίρ παίρνει την απόφαση να λειτουργεί ως ο “προστάτης” των θνητών αλλά προφανώς η δίψα του για αίμα θα υπερνικήσει τις , όποιες, καλές προθέσεις του.

Οι ιστορίες παρουσιάζουν όλες τους ενδιαφέρον. Ακόμη και αυτές που είναι σύντομες καταλήγουν να λειτουργούν λες και παρακολουθείς ένα βίαιο επεισόδιο του The Twilight Zone !

Εκεί που διαπρέπει ο τίτλος είναι στα σκηνικά που τοποθετεί τον αντιήρωα. Μα τον Κόμη Δράκουλα ορισμένες σελίδες σου μεταφέρουν την αίσθηση ότι βλέπεις μια MORBIUS ταινία σε σκηνοθεσία Robert Eggers…

Ενώ ακόμη και τα σκηνικά Άγριας Δύσης καταλήγουν να ταιριάξουν γάντι φέρετρο με τον Βρικόλακα.

Σπουδαία δουλειά σημειώνεται και στα εξώφυλλα που σε γοητεύουν με την Pulpy, ενίοτε και Exploitation αισθητική τους…

Το VAMPIRE TALES είναι μια ανθολογία που δεν κρύβεται πίσω από τον “ήλιο“. Αντίθετα λούζει με αίμα και σκοτάδι τον πρωταγωνιστή της.

Σε μια από τις ιστορίες ο Morbius απεικονίζεται σαν ένας καθαρόαιμος Villain , ένα τέρας που δεν θα διστάσει να αφαιμάξει αθώους θνητούς μόνο και μόνο για να τραφεί ενώ στον αντίποδα σε μια άλλη βλέπουμε την εσωτερική διαμάχη ηθικής που εκτυλίσσεται μέσα στον ψυχισμό ενός επιστήμονα που ταυτόχρονα είναι και ένα αιμοβόρο αρπακτικό.

Πέραν του Morbius ένα πέρασμα κάνουν χαρακτήρες όπως είναι οι Blade, Satana και Lilith. Επίσης έχουμε Δαίμονες αλλά και ομάδες 70s σατανιστών και κάθε λογής αιρετικών !

Ειλικρινά το μοναδικό αρνητικό που έχω να προσάψω στην ανθολογία είναι η απόφαση της MARVEL να την “αναστήσει” σε μικρότερο φορμάτ , κάτι που καθιστά επίπονη την προσπάθεια του αναγνώστη να διαβάσει ορισμένα captions και που στριμώχνει ασφυκτικά το , κατά τα άλλα υπέροχο , artwork.

Στο VAMPIRE TALES o Morbius είναι ένας χαρακτήρας κτηνώδης αλλά ταυτόχρονα και τραγικός. Είναι ένας άντρας που μεταμορφώνεται σε Βαμπίρ επάνω στην προσπάθεια του να λυτρωθεί από την λευχαιμία αλλά και πάλι οι πράξεις του τον καθιστούν έναν εξαιρετικά αμφιλεγόμενο και επικίνδυνο αντιήρωα.

Το VAMPIRE TALES αγκαλιάζει απόλυτα το σκοτάδι και τοποθετεί ένα “The Living Vampire” μέσα στα σκηνικά φρίκης και κτηνωδίας όπου αυτό πραγματικά ανήκει…